چسته خوار. [ چ َ ت َ / ت ِ خوا / خا] ( نف مرکب ) کسی که اطعمه مرغوب بی تلاش روزی او شود، چرا که «چسته » چیزی خوردنی است. ( غیاث ) ( آنندراج ). چشته خوار. چشته خور. رجوع به چشته و چشته خور شود.
فرهنگ فارسی
کسی که طعمه مرغوب بی تلاش روزی او شود . چشته خوار .
