چستر بلیس بوولز ( Chester Bliss Bowles ) ( ۵ آوریل ۱۹۰۱ – ۲۵ مه ۱۹۸۶ ) ، دیپلمات و سفیر آمریکا، فرماندار ایالت کنتیکت، عضو کنگره و از مؤسسین بنگاه تبلیغاتی بزرگی بنام «بنتون و بوولز» که اکنون بخشی از شرکت تبلیغاتی گروه پوبلیسیز است، بود. بوولز به خاطر تأثیرگذاریش در سیاست خارجی آمریکا در جریان سال های جنگ سرد مشهور است، زمانی که تأکید ورزید که کمک های اقتصادی به جهان سوم بهترین ابزار برای مقابله با کمونیسم و حتی مهم تر از همه ایجاد نظام جهانی صلح آمیز است. در جریان جنگ دوم جهانی، به عنوان رئیس ادارهٔ مدیریت قیمت و کنترل تعیین قیمت های مصرف کننده در واشینگتن سمت بلندی را به عهده داشت. اندک زمانی پس از جنگ، رئیس ادارهٔ ثبات اقتصادی بود، اما در قسمت کنترل مشکلات فراوانی داشت. بوولز پس از ورود به سیاست ایالت، از سال ۱۹۴۹ تا سال ۱۹۵۱، یک دوره به عنوان فرماندار ایالت کنتیکت خدمت کرد. وی برنامه های لیبرال در آموزش و مسکن سازی را ترویج کرد اما در انتخابات مجدد با عقب گرد محافظه کارانه شکست خورد.
... [مشاهده متن کامل]
بوولز به عنوان سفیر در هند، رابطهٔ خوبی با نخست وزیر جواهر لعل نهرو، رهبر نوظهور جنبش عدم تعهد، برقرار کرد. بوولز صنعتی شدن سریع اقتصادی را در هند ترویج کرد و مرتباً از واشینگتن درخواست نمود تا از لحاظ مالی آن را کمک نماید. اما واشینگتن از بی طرفی هند و محدودیت بودجه به برنامه های سوادآموزی و بهداشت، خشمگین شد. بوولز در جریان سال های حکومت آیزنهاور یعنی از سال ۱۹۵۳ تا سال ۱۹۶۰، اپوزیسیون لیبرال دموکرات را سازماندهی کرد و به عنوان مشاور سیاست خارجی آدلای استیونسون و جان اف. کندی خدمت کرد. وی در جایگاه معاون وزیر امور خارجه قرار داشت که وی را قادر ساخت تا روشن فکران و فعالین لیبرال را در سفارت خانه های آمریکا بکار گمارد. با وجودی که لیبرالیسم بوولز برای کندی بسیار نیرومند ثابت شد، کندی در سال ۱۹۶۱ وی را در یک شغل اسمی به عنوان سفیر سیار در جهان سوم تنزل داد. کندی او را دوباره از سال ۱۹۶۲ تا ۱۰۶۹ به عنوان سفیر در هند گماشت و بوولز در بهبود محصولات کشاورزی و مبارزه با قحطی محلی در هند کمک کرد.
چستر بوولز در شهر اسپرینگفیلد ایالت ماساچوست در خانوادهٔ چارلز آلن بوولز و نیلای سیوور ( هارس ) ، متولد شد. آن ها یک خانوادهٔ قدیمی یانکی بودند. ساموئل بوولز، پدربزرگ بوولز، به عنوان سردبیر روزنامهٔ جمهوری خواه اسپرینگفیلد، سخنگوی برجستهٔ حزب جمهوری خواه بود. پدرش به عنوان یکی از فروشندگان صنعت خمیرهٔ چوب، زندگی متوسطی به خود ساخته بود. والدین چستر جمهوری خواهان فوق العاده محافظه کار بودند و از دولت بزرگ تنفر و هراس داشتند. با این همه، دیدگاه سیاسی چستر، زیادتر توسط عمه اش، استندیش بالدوین که یک شخص سوسیالیست، صلح جو، دوست نورمن توماس و رهبر جنبش های اولیهٔ حقوق مدنی سیاه پوستان بود، شکل گرفت. استندیش بالدوین، چستر را تشویق کرد تا عمیقاً در رشته سیاست، حقوق مدنی و روابط بین الملل مطالعه کند. چستر در مدرسهٔ خصوصی نخبگان – مدرسهٔ چوات ( چوات رزماری هال فعلی ) واقع والینگفورد ایالت کنتیکت درس خواند و در سال ۱۹۱۹ فارغ شد. چستر در مدرسهٔ علمی شفیلد در دانشگاه ییل نام نویسی کرد و در سال ۱۹۲۴ مدرک کارشناسی علوم را از این دانشگاه بدست آورد. دهه ها بعد، چستر سال های تحصیل در دانشگاه ییل را «به عنوان یک دورهٔ کار دشوار، سراسیمگی و فرصت های از دست رفته یادآوری می کرد… فکر کردن در مورد هرچیزی در داخل یا در خارج کالج، یک امر نامتعارف بود».
... [مشاهده متن کامل]
بوولز به عنوان سفیر در هند، رابطهٔ خوبی با نخست وزیر جواهر لعل نهرو، رهبر نوظهور جنبش عدم تعهد، برقرار کرد. بوولز صنعتی شدن سریع اقتصادی را در هند ترویج کرد و مرتباً از واشینگتن درخواست نمود تا از لحاظ مالی آن را کمک نماید. اما واشینگتن از بی طرفی هند و محدودیت بودجه به برنامه های سوادآموزی و بهداشت، خشمگین شد. بوولز در جریان سال های حکومت آیزنهاور یعنی از سال ۱۹۵۳ تا سال ۱۹۶۰، اپوزیسیون لیبرال دموکرات را سازماندهی کرد و به عنوان مشاور سیاست خارجی آدلای استیونسون و جان اف. کندی خدمت کرد. وی در جایگاه معاون وزیر امور خارجه قرار داشت که وی را قادر ساخت تا روشن فکران و فعالین لیبرال را در سفارت خانه های آمریکا بکار گمارد. با وجودی که لیبرالیسم بوولز برای کندی بسیار نیرومند ثابت شد، کندی در سال ۱۹۶۱ وی را در یک شغل اسمی به عنوان سفیر سیار در جهان سوم تنزل داد. کندی او را دوباره از سال ۱۹۶۲ تا ۱۰۶۹ به عنوان سفیر در هند گماشت و بوولز در بهبود محصولات کشاورزی و مبارزه با قحطی محلی در هند کمک کرد.
چستر بوولز در شهر اسپرینگفیلد ایالت ماساچوست در خانوادهٔ چارلز آلن بوولز و نیلای سیوور ( هارس ) ، متولد شد. آن ها یک خانوادهٔ قدیمی یانکی بودند. ساموئل بوولز، پدربزرگ بوولز، به عنوان سردبیر روزنامهٔ جمهوری خواه اسپرینگفیلد، سخنگوی برجستهٔ حزب جمهوری خواه بود. پدرش به عنوان یکی از فروشندگان صنعت خمیرهٔ چوب، زندگی متوسطی به خود ساخته بود. والدین چستر جمهوری خواهان فوق العاده محافظه کار بودند و از دولت بزرگ تنفر و هراس داشتند. با این همه، دیدگاه سیاسی چستر، زیادتر توسط عمه اش، استندیش بالدوین که یک شخص سوسیالیست، صلح جو، دوست نورمن توماس و رهبر جنبش های اولیهٔ حقوق مدنی سیاه پوستان بود، شکل گرفت. استندیش بالدوین، چستر را تشویق کرد تا عمیقاً در رشته سیاست، حقوق مدنی و روابط بین الملل مطالعه کند. چستر در مدرسهٔ خصوصی نخبگان – مدرسهٔ چوات ( چوات رزماری هال فعلی ) واقع والینگفورد ایالت کنتیکت درس خواند و در سال ۱۹۱۹ فارغ شد. چستر در مدرسهٔ علمی شفیلد در دانشگاه ییل نام نویسی کرد و در سال ۱۹۲۴ مدرک کارشناسی علوم را از این دانشگاه بدست آورد. دهه ها بعد، چستر سال های تحصیل در دانشگاه ییل را «به عنوان یک دورهٔ کار دشوار، سراسیمگی و فرصت های از دست رفته یادآوری می کرد… فکر کردن در مورد هرچیزی در داخل یا در خارج کالج، یک امر نامتعارف بود».
