چست سواری

لغت نامه دهخدا

چست سواری. [ چ ُ س َ ] ( حامص مرکب ) چابک سواری. جلد و چالاک بودن در سواری اسب. سوارکاری :
بشکسته دلیران را از چست سواری صف
مرکب شده ناپیدا، در دست عنان مانده.
عطار.

فرهنگ فارسی

چابک سواری . جلد و چالاک بودن در سواری اسب .

پیشنهاد کاربران

بپرس