چست خیز

لغت نامه دهخدا

چست خیز. [ چ ُ ] ( نف مرکب ) زودخیز. تندخیز. جلدخیز. آنکه تند و سریع حرکت کند. تندرو :
ای فلک پیمای چست چست خیز
زانچه خوردی جرعه ای بر ما بریز.
مولوی.
رجوع به چست شود.

فرهنگ فارسی

زود خیز . تند خیز

پیشنهاد کاربران

بپرس