چس نفس

/Cosnafas/

لغت نامه دهخدا

چس نفس. [ چ ُ ن َ ف َ ] ( ص مرکب ) پرحرف. شخص هرزه درا و یاوه گو. پرچانه و مهمل گو. رجوع به چس نفسی و چس نفسی کردن شود. || آدم ضعیف و علیل.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - پر حرف روده دراز . ۲ - هرزه درا یاوه گو .

فرهنگ معین

(چُ. نَ فَ ) (ص مر. ) بی حال ، بی نیرو.

گویش مازنی

/ches nafes/ دم سرد - پرگو – حراف

پیشنهاد کاربران

:کم توان. کم مقدار.
نمونه:دیگر این آزادی چس نفس هم فاتحه اش خوانده شد. ( کلیدر ج۱۰ص۲۸۰۶ )
چس نفس: [عامیانه، اصطلاح] پر حرف، کسی که حرف های بی سر و ته و ملال آور می زند.

بپرس