چرکن
لغت نامه دهخدا
چرکن. [ چ َ ک َ ] ( اِخ ) ده کوچکی از دهستان جانکی بخش لردگان شهرستان شهرکرد که در 7هزارگزی جنوب لردگان و 6هزارگزی راه لردگان به پل کره واقع است و 11 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10 ).
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱- آنچه که چرک آلود و ناپاک باشد. ۲- زخمی که از آن چرک آید.
ده کوچکی از دهستان جانکی بخش لردگان شهرستان شهرکرد .
فرهنگ عمید
گویش مازنی
پیشنهاد کاربران
لطفا اصلاح شود چرکن در تبدیل کلاف ریس به گروک ریس استفاده میشدهد
چرکن ؛ چرخ کن ، در گویش شهر بابکی نام وسیله ی چوبی ودوران کننده که در گذشته برای تهیه کلاف نخ از گروک نخ استفاده میشده