چرک و خون

لغت نامه دهخدا

چرک و خون. [چ ِ ک ُ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) چرک آلوده بخون. چرک خون آلود که از زخم یا دمل آید. خون مخلوط با چرک.

فرهنگ فارسی

چرک آلوده به خون . چرکدار

مترادف ها

sanies (اسم)
زردآب، خونابه، چرک و خون

پیشنهاد کاربران

چرک و خون: [عامیانه، اصطلاح] چرک آلوده به خون.

بپرس