چرک الوده

لغت نامه دهخدا

( چرک آلوده ) چرک آلوده. [ چ ِ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) چرک آلود. آلوده به چرک. دَرِن. مِدرَن. ( منتهی الارب ). رجوع به چرک و چرک آلود و چرکین شود.

فرهنگ فارسی

( چرک آلوده ) ( صفت ) چرکین چرک آلود
چرک آلود . چرکین و ناپاک و پلید و ملوث و کثیف .

پیشنهاد کاربران

بپرس