وینْستون چرچیل (۱۸۷۴ـ۱۹۶۵) (Churchill, Winston)
وینستون چرچیل
وینستون چرچیل
سیاستمدار محافظه کار و نخست وزیر انگلستان (۱۹۴۰ـ۱۹۴۵ و ۱۹۵۱ـ۱۹۵۵). نمایندۀ حزب لیبرال در مجلس عوام (۱۹۰۰ـ۱۹۲۳) و وزیر خزانه داری (۱۹۲۴ـ۱۹۲۹) بود. درخلال جنگ اسپانیا و امریکادر کوبا و سپس در هند، مصر، و افریقای جنوبی نقش دوگانۀ سرباز و خبرنگار جنگی را ایفا کرد. اَسکوئیت، نخست وزیر انگلستان، در ۱۹۱۱ چرچیل را به منصب لرد اول دریاداری منصوب کرد. چرچیل در ۱۹۱۵ طرح نافرجامی را برای حمله به داردانل به منظور کاهش فشار ترک ها بر نیروهای روسیه تدارک دید؛ نیروهایی که در قفقاز می جنگیدند. شکست فاجعه آمیز حملۀ داردانل به تشدید مخالفت ها با چرچیل افزود و او ناگزیر شد در اواخر ۱۹۱۵ از مقام خود کناره گیرد. در ۱۹۱۷ در کابینۀ دیوید لوید جورج وزیر مهمات شد و تلاش هایی برای ساخت تانک به عمل آورد. در اولین روز جنگ جهانی دوم، چرچیل بار دیگر به وزارت دریاداری منصوب شد. با فرانکلین روزولت، رئیس جمهور امریکا، رابطۀ نزدیکی داشت و در اوت ۱۹۴۱ منشور آتلانتیک را با او امضا کرد. چرچیل برای دیدار و گفت و گو با دیگر سران متفقین به واشینگتن؛ برای کنفرانس کازابلانکا(دارالبیضاء) به مغرب، قاهره، و مسکو؛ و برای کنفرانس تهران به ایران سفر کرد. در فوریۀ ۱۹۴۵، برای بحث دربارۀ نقشۀ شکست نهایی آلمان و اشغال این کشور پس از تسلیم بی قید و شرط، در کنفرانس یالتا با استالین و روزولت دیدار کرد. در ۲۳ مۀ ۱۹۴۵ دولت ائتلافی انگلستان سقوط کرد و چرچیل در کابینۀ جدیدی که بیشتر اعضای آن را محافظه کاران تشکیل می دادند، در پست نخست وزیر به فعالیت ادامه داد. در ژوئن همان سال، چرچیل برای بحث دربارۀ مراحل نهایی جنگ به کنفرانس پوتسدام در آلمان رفت. در سال های پس از جنگ سرد، چرچیل رهبری حزب محافظه کار را برعهده گرفت، که جناح مخالف دولت انگلستان بود. در اکتبر ۱۹۵۱ بار دیگر نخست وزیر انگلستان شد و در آوریل ۱۹۵۵ از مقام خود کناره گرفت. چرچیل در ۱۹۵۳ نشان شوالیۀ گارتر (عالی ترین نشان شهسواری) را دریافت کرد. خانۀ چرچیل در چارتوِل، در منطقۀ کِنت، که از ۱۹۲۲ به بعد محل اقامتش بود، به موزه تبدیل شده است. از آثار اوست: اثری در شش جلد دربارۀ تاریخ جنگ جهانی دوم (۱۹۴۸ـ۱۹۵۴) و اثری دیگر در چهار جلد با عنوان تاریخ ملل انگلیسی زبان (۱۹۵۶ـ۱۹۵۸). دولت انگلستان در سال ۱۹۹۵ با پرداخت ۱۳,۲۵۰,۰۰۰ پوند به خانوادۀ چرچیل برای نوشته های پیش از ۱۹۴۵ او، معروف به نامه های چارتول، موافقت کرد. این توافق پس از یک مناقشۀ حقوقی طولانی،به منظور جلوگیری از فروش احتمالی این نوشته ها به یکی از دانشگاه های امریکا، صورت گرفت.
وینستون چرچیل
وینستون چرچیل
سیاستمدار محافظه کار و نخست وزیر انگلستان (۱۹۴۰ـ۱۹۴۵ و ۱۹۵۱ـ۱۹۵۵). نمایندۀ حزب لیبرال در مجلس عوام (۱۹۰۰ـ۱۹۲۳) و وزیر خزانه داری (۱۹۲۴ـ۱۹۲۹) بود. درخلال جنگ اسپانیا و امریکادر کوبا و سپس در هند، مصر، و افریقای جنوبی نقش دوگانۀ سرباز و خبرنگار جنگی را ایفا کرد. اَسکوئیت، نخست وزیر انگلستان، در ۱۹۱۱ چرچیل را به منصب لرد اول دریاداری منصوب کرد. چرچیل در ۱۹۱۵ طرح نافرجامی را برای حمله به داردانل به منظور کاهش فشار ترک ها بر نیروهای روسیه تدارک دید؛ نیروهایی که در قفقاز می جنگیدند. شکست فاجعه آمیز حملۀ داردانل به تشدید مخالفت ها با چرچیل افزود و او ناگزیر شد در اواخر ۱۹۱۵ از مقام خود کناره گیرد. در ۱۹۱۷ در کابینۀ دیوید لوید جورج وزیر مهمات شد و تلاش هایی برای ساخت تانک به عمل آورد. در اولین روز جنگ جهانی دوم، چرچیل بار دیگر به وزارت دریاداری منصوب شد. با فرانکلین روزولت، رئیس جمهور امریکا، رابطۀ نزدیکی داشت و در اوت ۱۹۴۱ منشور آتلانتیک را با او امضا کرد. چرچیل برای دیدار و گفت و گو با دیگر سران متفقین به واشینگتن؛ برای کنفرانس کازابلانکا(دارالبیضاء) به مغرب، قاهره، و مسکو؛ و برای کنفرانس تهران به ایران سفر کرد. در فوریۀ ۱۹۴۵، برای بحث دربارۀ نقشۀ شکست نهایی آلمان و اشغال این کشور پس از تسلیم بی قید و شرط، در کنفرانس یالتا با استالین و روزولت دیدار کرد. در ۲۳ مۀ ۱۹۴۵ دولت ائتلافی انگلستان سقوط کرد و چرچیل در کابینۀ جدیدی که بیشتر اعضای آن را محافظه کاران تشکیل می دادند، در پست نخست وزیر به فعالیت ادامه داد. در ژوئن همان سال، چرچیل برای بحث دربارۀ مراحل نهایی جنگ به کنفرانس پوتسدام در آلمان رفت. در سال های پس از جنگ سرد، چرچیل رهبری حزب محافظه کار را برعهده گرفت، که جناح مخالف دولت انگلستان بود. در اکتبر ۱۹۵۱ بار دیگر نخست وزیر انگلستان شد و در آوریل ۱۹۵۵ از مقام خود کناره گرفت. چرچیل در ۱۹۵۳ نشان شوالیۀ گارتر (عالی ترین نشان شهسواری) را دریافت کرد. خانۀ چرچیل در چارتوِل، در منطقۀ کِنت، که از ۱۹۲۲ به بعد محل اقامتش بود، به موزه تبدیل شده است. از آثار اوست: اثری در شش جلد دربارۀ تاریخ جنگ جهانی دوم (۱۹۴۸ـ۱۹۵۴) و اثری دیگر در چهار جلد با عنوان تاریخ ملل انگلیسی زبان (۱۹۵۶ـ۱۹۵۸). دولت انگلستان در سال ۱۹۹۵ با پرداخت ۱۳,۲۵۰,۰۰۰ پوند به خانوادۀ چرچیل برای نوشته های پیش از ۱۹۴۵ او، معروف به نامه های چارتول، موافقت کرد. این توافق پس از یک مناقشۀ حقوقی طولانی،به منظور جلوگیری از فروش احتمالی این نوشته ها به یکی از دانشگاه های امریکا، صورت گرفت.
wikijoo: چرچیل،_وینستون_(۱۸۷۴ـ۱۹۶۵)