چرخه آب. چرخهٔ آبی[ ۱] یا چرخهٔ هیدرولوژی به فرایند پویای گردش آب در کرهٔ زمین شامل اتمسفر ( هواکره ) ، سطح و زیر زمین گفته می شود. در این فرایند، آب در حالت های مختلف جامد، مایع، و بخار هیدرو سایکل محیط های مختلف را طی می کند. چرخهٔ آب نقطهٔ آغاز و پایانی ندارد. آب از مایع به بخار یا به یخ تبدیل می شود و دوباره به حالت اولیه بازمی گردد. چرخهٔ آب میلیاردها سال است که در حال کار است. [ ۲] در طول زمان، مقدار آب روی زمین، نسبتاً ثابت باقی می ماند اما بسته به طیف وسیعی از تغییرات اقلیمی آب به اشکال اصلی از جمله یخ، آب شیرین، آب شور و آب جوی تبدیل می شود. آب توسط فرآیندهای فیزیکی تبخیر، تراکم یا میعان، بارش، نفوذ، رواناب سطحی و جریان زیرسطحی، از یک منبع به منبع دیگر مثلاً از رودخانه به اقیانوس یا از اقیانوس به اتمسفر حرکت می کند. در این فرایند، آب به اشکال مختلفی تبدیل می شود: مایع، جامد و بخار یا گاز. آب زمین همواره در حال جابجایی است و چرخهٔ آب که گاهی چرخهٔ هیدرولوژی نیز نامیده می شود[ ۳] ارتباطات بین اتمسفر ( هواکره ) ، هیدروسفر ( آب کره ) و لیتوسفر ( سنگ کره ) را توضیح می دهد. [ ۴] فرایند گردش آب، پیچیده تر از شکل هایی است که رسم می شود؛ زیرا هریک از مؤلفه های اصلی مشخص شده در شکل های مذکور مسیرهای متفاوت و متنوعی را طی می کند. [ ۵] در چرخهٔ آب، تبادل انرژی صورت می گیرد که به تغییر دما منجر می شود. هنگامی که آب تبخیر می شود از محیط اطرافش انرژی می گیرد و محیط را خنک می کند. هنگامی که متراکم می شود ( میعان صورت می گیرد ) ، انرژی آزاد می کند و محیط را گرم می کند. این تبادلات گرمایی، اقلیم را تحت تأثیر قرار می دهند. فاز تبخیری چرخه، آب را تصفیه و زمین را با آب شیرین تغذیه می کند. جریان آب، مواد معدنی را در سراسر جهان منتقل می کند. این امر به همراه فرآیندهایی همچون فرسایش و رسوب گذاری، در شکل گیری مجدد عوارض زمین شناختی، تأثیرگذار است. همچنین چرخهٔ آب برای حفظ اکثر اکوسیستم ها و حیات بر روی سیارهٔ زمین ضروری است.
خورشید که هدایت کنندهٔ چرخهٔ آب است، آب اقیانوس ها و دریاها را گرم می کند. آب، تبخیر شده و تحت عنوان بخار آب به هوا وارد می شود. مقداری از یخ و برف، تصعید و مستقیماً به بخار آب تبدیل می شوند. آب تعریق یافته از گیاهان و تبخیر شده از خاک، به عنوان تبخیر و تعرق، شناخته می شود. مولکول آب، H2O، نسبت به اجزای اصلی اتمسفر یعنی نیتروژن و اکسیژن، N2 و O2، وزن مولکولی کمتری دارد و بنابراین چگالی آن کمتر است. به علت تفاوت چشمگیر در چگالی، میزان خصوصیت شناوری هوای مرطوب بیشتر است. با افزایش ارتفاع، فشار هوا کاهش می یابد و دما افت می کند ( برای اطلاعات بیشتر به قوانین گازها مراجعه کنید ) . دمای پایین تر، باعث تراکم و میعان بخار آب ( و تبدیل آن ) به قطرات ریز آب به صورت مایع می شود که نسبت به هوا سنگین تر هستند و سقوط می کنند، مگر اینکه توسط یک جریان هوای رو به بالا، معلق نگه داشته شوند. تجمع تعداد زیادی از این قطرات در یک فضای بزرگ در بالای اتمسفر تحت عنوان ابر قابل رؤیت می شود. بعضی از تراکم های قطرات در نزدیکی سطح زمین اتفاق می افتد و مه نامیده می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفخورشید که هدایت کنندهٔ چرخهٔ آب است، آب اقیانوس ها و دریاها را گرم می کند. آب، تبخیر شده و تحت عنوان بخار آب به هوا وارد می شود. مقداری از یخ و برف، تصعید و مستقیماً به بخار آب تبدیل می شوند. آب تعریق یافته از گیاهان و تبخیر شده از خاک، به عنوان تبخیر و تعرق، شناخته می شود. مولکول آب، H2O، نسبت به اجزای اصلی اتمسفر یعنی نیتروژن و اکسیژن، N2 و O2، وزن مولکولی کمتری دارد و بنابراین چگالی آن کمتر است. به علت تفاوت چشمگیر در چگالی، میزان خصوصیت شناوری هوای مرطوب بیشتر است. با افزایش ارتفاع، فشار هوا کاهش می یابد و دما افت می کند ( برای اطلاعات بیشتر به قوانین گازها مراجعه کنید ) . دمای پایین تر، باعث تراکم و میعان بخار آب ( و تبدیل آن ) به قطرات ریز آب به صورت مایع می شود که نسبت به هوا سنگین تر هستند و سقوط می کنند، مگر اینکه توسط یک جریان هوای رو به بالا، معلق نگه داشته شوند. تجمع تعداد زیادی از این قطرات در یک فضای بزرگ در بالای اتمسفر تحت عنوان ابر قابل رؤیت می شود. بعضی از تراکم های قطرات در نزدیکی سطح زمین اتفاق می افتد و مه نامیده می شود.
wiki: چرخه آب