چرخه کاهیل

چرخهٔ کاهیل ( به انگلیسی: Cahill cycle ) یا چرخه گلوکز - آلانین، [ ۱] [ ۲] مجموعه ای از واکنش هایی است که در آن گروه های آمینه و کربن های عضلانی به کبد منتقل می شوند. [ ۱] چرخهٔ کاهیل در چرخه مواد مغذی بین ماهیچه های اسکلتی و کبد کاملاً شبیه چرخه کوری است. هنگامی که ماهیچه ها اسیدهای آمینه را برای نیازهای انرژی تجزیه می کنند، نیتروژن حاصل به پیرووات تبدیل و آلانین را تشکیل می دهد. این کار توسط آنزیم SGPT کبد انجام می شود که L - گلوتامات و پیرووات را به α - ketoglutarate و L - alanine تبدیل می کند. [ ۳] L - alanine حاصل به کبد فرستاده می شود، جایی که نیتروژن وارد چرخه اوره می شود و پیرووات برای ساخت گلوکز استفاده می شود. [ ۴]
چرخه کاهیل نسبت به چرخه کوری که از لاکتات استفاده می کند، بازده کمتری دارد، زیرا محصول جانبی تولید انرژی از آلانین، اوره است. [ ۵] حذف اوره وابسته به انرژی است و به چهار پیوند فسفات «پرانرژی» نیاز دارد ( 3 ATP هیدرولیز شده به 2 ADP و یک AMP ) ، بنابراین ATP خالص تولید شده کمتر از آن است که در چرخه کوری یافت می شود. با این حال، برخلاف چرخه کوری، NADH حفظ می شود زیرا لاکتات تشکیل نمی شود. این موضوع به آن اجازه می دهد تا از طریق زنجیره انتقال الکترون اکسید شود.
مطالعات ارتباط بالینی چرخه کاهیل را در توسعه درمان های جدید برای بیماری ها و سرطان های مرتبط با کبد نشان داده اند.