چرخه بعل اساطیری درباره خدای طوفان در اوگاریت که اواخر عصر برنز مکتوب شد. در آن زمان، اوگاریت جهان شهری چندزبانه بود که در آن هیتی ها، بابلی ها، هوری ها، مصری ها و میسنی ها در کنار کنعانی های بومی با هم زندگی می کردند. اوگاریت همپوشانی فرهنگی بزرگی با جامعه کنعانی داشته است.
در راس پانتئون خدایان اوگاریتی اِل قرار داشت. در اساطیر قدیمی تر اوگاریتی، ال جایگاهی فعال در راس خدایان دارد اما در داستان های بعدی و به مرور بعل جایگزین او می شود. چرخه بعل احتمالا نشانگر این تحول است. سه الهه عشتروت، اشره و آنات نقشی مهم اما نه غالب دارند. بن مایه های کنعانی در کتاب مقدس نفوذ کرده اند، خدای اسرائیل ممکن است که یگانه باشد اما قواعدی که برای بیان درک او استفاده شده است، چنین نیستند.
چرخه بعل احتمالا بر انوما الیش ( شناخته شده ترین اسطوره آفرینش در بین النهرین باستان ) اثر گذاشته و دارای روایت های شفاهی پیشین است. متن این اسطوره و سایر اساطیر مشابه، با ایجاد پس زمینه کنعانی، امکان بررسی ادبی کتاب مقدس را فراهم می کند.
چرخه بعل در اواخر عصر برنز ( ۱۴۰۰ پیشا دوران مشترک ) در اوگاریت مکتوب شد. در ۱۲۰۰ تا ۱۱۰۰ پیشا دوران مشترک، این شهر ویران شد و در سال ۱۹۲۸ به شکلی اتفاقی بقایای آن پیدا شد. [ ۱] [ نیازمند منبع] اوگاریت در ساحل شمالی سوریه کنار دریای مدیترانه قرار داشت و در هزاره دوم پیشا دوران مشترک، یکی از دولت شهرهای اصلی در کنعان بود. شباهت قبرها و سفالگری در شهر با میسنی ها، این ذهنیت را برای باستان شناسان ایجاد کرد که به آن تمدن تعلق دارد. [ ۱] اما با کشف متن ها، خواندن و ترجمه آنان روشن شد که به زبانی سامی نوشته شده اند. اوگاریت جهان شهری چندزبانه بود که در آن هیتی ها، بابلی ها، هوری ها، مصری ها و میسنی ها در کنار کنعانی های بومی با هم زندگی می کردند. [ ۲] [ ۳]
واژه «کنعانی» نیازمند به توضیح است. کنعانی ها گروهی از مردمان سامی بودند که در طی هزاره سوم و دوم پیشا دوران مشترک در بخش هایی ساکن شدند که شامل سوریه، لبنان، اسرائیل، فلسطین و اردن امروزی است. آنها هیچگاه به شکل یک واحد سیاسی یگانه در نیامدند؛ یا این وجود دولت شهرهای نسبتا مستقل در اوگاریت، جبیل، صیدا، صور، شکیم و اورشلیم دارای زبان و فرهنگی مشترک ( همراه با ویژه خویی محلی ) بودند؛ به این مجموعه کنعان گفته می شود. [ ۲] برای مثال همان گونه ای از نوشتار خط میخی الفبایی که در متن های اوگاریتی به کار رفته در مکان های گوناگونی در اسرائیل و فلسطین نیز استفاده شده است. بر اساس جغرافیای مصر باستان، مرز شمالی کنعان دقیقا در جنوب اوگاریت قرار دارد، با این حال از مشخصات دینی و ادبی بی شمار، روشن است که اوگاریت همپوشانی فرهنگی بزرگی با جامعه کنعانی داشته است. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر راس پانتئون خدایان اوگاریتی اِل قرار داشت. در اساطیر قدیمی تر اوگاریتی، ال جایگاهی فعال در راس خدایان دارد اما در داستان های بعدی و به مرور بعل جایگزین او می شود. چرخه بعل احتمالا نشانگر این تحول است. سه الهه عشتروت، اشره و آنات نقشی مهم اما نه غالب دارند. بن مایه های کنعانی در کتاب مقدس نفوذ کرده اند، خدای اسرائیل ممکن است که یگانه باشد اما قواعدی که برای بیان درک او استفاده شده است، چنین نیستند.
چرخه بعل احتمالا بر انوما الیش ( شناخته شده ترین اسطوره آفرینش در بین النهرین باستان ) اثر گذاشته و دارای روایت های شفاهی پیشین است. متن این اسطوره و سایر اساطیر مشابه، با ایجاد پس زمینه کنعانی، امکان بررسی ادبی کتاب مقدس را فراهم می کند.
چرخه بعل در اواخر عصر برنز ( ۱۴۰۰ پیشا دوران مشترک ) در اوگاریت مکتوب شد. در ۱۲۰۰ تا ۱۱۰۰ پیشا دوران مشترک، این شهر ویران شد و در سال ۱۹۲۸ به شکلی اتفاقی بقایای آن پیدا شد. [ ۱] [ نیازمند منبع] اوگاریت در ساحل شمالی سوریه کنار دریای مدیترانه قرار داشت و در هزاره دوم پیشا دوران مشترک، یکی از دولت شهرهای اصلی در کنعان بود. شباهت قبرها و سفالگری در شهر با میسنی ها، این ذهنیت را برای باستان شناسان ایجاد کرد که به آن تمدن تعلق دارد. [ ۱] اما با کشف متن ها، خواندن و ترجمه آنان روشن شد که به زبانی سامی نوشته شده اند. اوگاریت جهان شهری چندزبانه بود که در آن هیتی ها، بابلی ها، هوری ها، مصری ها و میسنی ها در کنار کنعانی های بومی با هم زندگی می کردند. [ ۲] [ ۳]
واژه «کنعانی» نیازمند به توضیح است. کنعانی ها گروهی از مردمان سامی بودند که در طی هزاره سوم و دوم پیشا دوران مشترک در بخش هایی ساکن شدند که شامل سوریه، لبنان، اسرائیل، فلسطین و اردن امروزی است. آنها هیچگاه به شکل یک واحد سیاسی یگانه در نیامدند؛ یا این وجود دولت شهرهای نسبتا مستقل در اوگاریت، جبیل، صیدا، صور، شکیم و اورشلیم دارای زبان و فرهنگی مشترک ( همراه با ویژه خویی محلی ) بودند؛ به این مجموعه کنعان گفته می شود. [ ۲] برای مثال همان گونه ای از نوشتار خط میخی الفبایی که در متن های اوگاریتی به کار رفته در مکان های گوناگونی در اسرائیل و فلسطین نیز استفاده شده است. بر اساس جغرافیای مصر باستان، مرز شمالی کنعان دقیقا در جنوب اوگاریت قرار دارد، با این حال از مشخصات دینی و ادبی بی شمار، روشن است که اوگاریت همپوشانی فرهنگی بزرگی با جامعه کنعانی داشته است. [ ۴]
wiki: چرخه بعل