چرخ گردنده

لغت نامه دهخدا

چرخ گردنده. [ چ َ خ ِ گ َ دَ دَ / دِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) چرخ. چرخ گردان. آسمان. فلک. چرخ گردون. گردون. سپهر :
نگارنده چرخ گردنده اوست
فزاینده فره بنده اوست.
فردوسی.
چو از چرخ گردنده بفروخت مهر
بیاراست روی زمین را به چهر.
فردوسی.
رجوع به چرخ و چرخ گردان شود.

پیشنهاد کاربران