چرخ چاه

لغت نامه دهخدا

چرخ چاه. [ چ َ خ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چرخاب. دولاب. چرخی که بدان خاک کنده از ته چاه برکشند. چرخی که در کاریزها برای کشیدن خاک و گل چاه های قنات از آن استفاده کنند. عَجَلَة. عُصمور. عَکَم. عَلَق. عَلاق. ( منتهی الارب ). رجوع به چرخاب و دولاب شود.

مترادف ها

waterwheel (اسم)
دولاب، چرخ چاه، چرخ ابگرد
windlass (اسم)
چرخ چاه

پیشنهاد کاربران

Winch
چرخ چاه: [ اصطلاح عمران] چرخ چاه نام وسیله ای چوبی و یا فلزی است که به چرخش درون خزانه در پایه چرخ چاه و یا بلبرینگ باعث جابجا شدن مصالح به داخل یا خارج چاه می شود.
دولاب

بپرس