چرخ اخضر

لغت نامه دهخدا

چرخ اخضر.[ چ َ خ ِ اَ ض َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) فلک ماه. ( ناظم الاطباء ). کره ماه. چرخ اثیر. || چرخ. کنایه از آسمان و سپهر و فلک و فلک اول :
همی تا جهانست و این چرخ اخضر
بگردد همی گرد این گوی اغبر.
ناصرخسرو.
ناصر غلام و چاکر آنکس که این بگفت
جان و خرد رونده بر این چرخ اخضرند.
ناصرخسرو.
بدانش گرای ای برادر که دانش
ترا برگذارد از این چرخ اخضر.
ناصرخسرو.
ای قادری که هست بتقدیر حکم تو
گردنده چرخ اخضر و تابنده مهر و ماه.
سوزنی.
خوی شاهان در رعیت جا کند
چرخ اخضر خاک را خضرا کند.
مولوی.

فرهنگ فارسی

فلک ماه ٠ یا چرخ

پیشنهاد کاربران

بپرس