چرب گفتار

لغت نامه دهخدا

چرب گفتار. [ چ َ گ ُ ] ( ص مرکب ) چرب زبان. چرب سخن. چربگو. خوش سخن و شیرین زبان :
از آن چرب گفتار شیرین زبان
گره برگشاد از دل مرزبان.
نظامی.
همه نیم هشیار و شه نیم مست
همه چرب گفتار و شه چرب دست.
نظامی.
رجوع به چرب زبان و چرب سخن و چربگو شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- شیرین سخن چرب زبان . ۲- نکته سنج .
چرب زبانی . چرب سخنی

فرهنگ عمید

۱. چرب سخن، چرب زبان.
۲. خوش سخن، شیرین سخن.
۳. نکته سنج.

پیشنهاد کاربران

بپرس