چراگر

لغت نامه دهخدا

چراگر. [ چ َ گ َ ]( ص مرکب ) حیوانات چرنده را گویند. ( برهان ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( جهانگیری )( ناظم الاطباء ). حیوان رهاکرده شده در چراگاه. ( ناظم الاطباء ). چرنده. چراکننده. جانور چرنده :
گهی با چراگر چراگر شدی
گهی با پرنده پرآور شدی.
خواجو ( از جهانگیری ).

فرهنگ عمید

=چرنده: گهی با چرنده چراگر شدی / گهی با پرنده پرآور شدی (خواجو: ۴۱۷ ).

جدول کلمات

چرنده

پیشنهاد کاربران

بپرس