چراغچی باشی

لغت نامه دهخدا

چراغچی باشی. [ چ َ / چ ِ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) منصبی از مناصب درباری. رئیس چراغچی ها. بزرگتر چراغداران دربار پادشاه یا خانه اعیان. آنکه رسیدگی به کار چراغچی ها را بر عهده دارد.

فرهنگ فارسی

منصبی از مناصب درباری . رئیس چراغچی ها بزرگتر چراغداران دربار پادشاه یا خان. اعیان . آنکه رسیدگی بکار چراغچی ها را بر عهده دارد .

پیشنهاد کاربران

بپرس