چراغ گل کردن

لغت نامه دهخدا

چراغ گل کردن. [ چ َ / چ ِ گ ُک َ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از چراغ روشن کردن. ( آنندراج ). ترقی کردن و زیاد شدن روشنی چراغ ، چه ترقی هر چیز را، گل کردن آن گویند. ( فرهنگ نظام ) :
شبی کز می چراغ حسن اوگل کرد دانستم
که هم بلبل من سرگشته هم پروانه خواهم شد.
خواجه آصفی ( از آنندراج ).
|| کنایه از چراغ خاموش کردن هم آمده. برای اطفای چراغ ، چون چراغ نشاندن و چراغ کشتن مستعمل است. ( آنندراج ). خاموش کردن چراغ ، چه فتیله نیم سوخته که بعد از خاموش شدن شعله چند لحظه سرخ میماند تشبیه به گل شده است. ( فرهنگ نظام ) :
درآن محفل که شمع روی او نیست
چراغ دیده را گل میتوان کرد.
طاهر غنی ( از آنندراج ).
رجوع به چراغ خاموش کردن و چراغ کشتن شود.

فرهنگ فارسی

کنایه از چراغ روشن کردن . ترقی کردن و زیاد شدن روشنی چراغ چه ترقی هر چیز را .

پیشنهاد کاربران

بپرس