چراغ روشن. [ چ َ / چ ِ رَ / رُو ش َ ] ( اِ مرکب ) جمله چراغ تو روشن باد، خطابی دعایی خیرگونه کسبه و تجار را شب هنگام.
- چراغ روشن بودن ؛ کنایه است از گرم بودن بازار کسی یا چیزی. کنایه از آنکه دوست و هواخواه کسی بسیار بود یا مشتری چیزی فراوان باشد. مراد حاصل بودن و باثروت بودن. ( فرهنگ نظام ) :
آن لاله رخ که سوخت دل من بداغ او
روشن بود همیشه الهی چراغ او.
قاضی استرآبادی ( از آنندراج ).
- چراغ روشن گفتن کسی را ؛ کلامی است که درمحل دعای خیر گویند؛ یعنی مراد حاصل شود. ( آنندراج ). گرمای بازار خواستن کسی را. پیروزمند و موفق خواستن و آرزو کردن کسی را : از حرف نیک گردد بدخواه با تو دشمن
نتوان چراغکش را گفتن چراغ روشن.
وحید ( ازآنندراج ).
امشب کز آتش گل گردید باغ روشن پروانه بلبلان را گوید: چراغ روشن.
میرفغفور لاهیجانی ( ازآنندراج ).