چراغ برق

/CerAqbarq/

معنی انگلیسی:
electric light

لغت نامه دهخدا

چراغ برق. [ چ َ / چ ِ غ ِ ب َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چراغ الکتریکی. چراغی که بنور برق روشن شود. چراغی که نیروی الکتریسیته منبع و مولدروشنائی آنست. رجوع به الکتریسیته و الکتریک شود.

چراغ برق. [ چ ِ ب َ ] ( اِخ ) نام خیابانی از خیابانهای قدیم و مرکزی تهران که از میدان سپه ( توپخانه ) بطرف سرچشمه و سه راه امین حضور امتداد یابد. این خیابان نخست به «خیابان چراغ گاز» معروف بوده و اینک به «خیابان امیرکبیر» نام گذاری شده است.

فرهنگ فارسی

نام خیابانی از خیابانهای قدیم و مرکزی تهران که از میدان سپه بطرف سرچشمه و سه راه امین حضور امتداد یابد ٠ این خیابان نخست به (( خیابان چراغ گاز ) ) معروف بوده و اینک (( خیابان امیر کبیر ) ) نام گذاری شده است .

فرهنگ عمید

چراغی که به وسیلۀ نیروی الکتریسیته روشن می شود، چراغ الکتریک.

دانشنامه آزاد فارسی

چراغ برق (lamp, electric)
وسیله ای برای تبدیل انرژی الکتریکی به نور. در لامپ رشته ای۱، مثل حباب روشنایی، عبور جریان برق سیم طویل، نازک، و پُرمقاومتی را که به شکل پیچه در حباب شیشه ای کم فشاری قرار داده شده است، گرم می کند. برای تولید نور خوب در لامپ رشته ای، این سیم باید براثر گرما به رنگ سفید درآید. به این منظور از فلز دیرگدازی مثل تنگستن۲ استفاده می کنند. با توجه به این که بیشتر انرژی الکتریکی در لامپ رشته ای به صورت گرما درمی آید، بازده این نوع چراغ بسیار کم است. در لامپ مهتابی، براثر تخلیۀ الکتریکی یا جرقه در لوله ای که از گاز پرشده است، نور تولید می شود. سطح داخلی لوله را در این لامپ ها با ماده ای فلوئورسان۳ اندود می کنند. این ماده نورفرابنفش تولید شده در فرآیند تخلیه را به نور مرئی۴ تبدیل می کند. اگرچه شروع تخلیه به ولتاژ زیادی نیاز دارد، ولی بازده این نوع لامپ ها بسیار بیشتر است.
filament lamptungstenfluorescentvisible light

مترادف ها

light bulb (اسم)
لامپ برق، چراغ برق

پیشنهاد کاربران

بپرس