شبی زیت فکرت همی سوختم
چراغ بلاغت برافروختم.
سعدی.
|| کنایه است از رسیدن بدولت. ( آنندراج ). رجوع به چراغ برکردن و چراغ روشن کردن شود.چراغ برافروختن
لغت نامه دهخدا
شبی زیت فکرت همی سوختم
چراغ بلاغت برافروختم.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید