چراغ اه

لغت نامه دهخدا

( چراغ آه ) چراغ آه. [ چ َ / چ ِ غ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ظاهراً خاقانی در بیت ذیل بمعنی شعله و سوز آه ، شعله دم ، روشنی دم ونفس و آه مشتعل و فروزان آورده :
با چراغ آسان نشاید بر سر گنج آمدن
من چراغ آه چون بنشاندم آسان آمدم.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

( چراغ آه ) ظاهرا خاقانی در بیت ذیل بمعنی شعله و سوز آه شعل. دم روشنی دم و نفس و آه مشتعل و فروزان آورده .

پیشنهاد کاربران

بپرس