لغت نامه دهخدا
( چراغ آسمان ) چراغ آسمان. [ چ َ / چ ِ غ ِ س ْ / س ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چراغ آسمانی. کنایه از آفتاب. ( آنندراج ). آفتاب. ( ناظم الاطباء ). چراغ جهانتاب.چراغ سپهر. چراغ جهان. چراغ عالم افروز :
گرچه از کبریت بفروزد چراغ
زو چراغ آسمان پوشیده اند.خاقانی.
رجوع به چراغ آسمانی و چراغ سپهر شود.
|| ماهتاب. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
( چراغ آسمان ) چراغ آسمانی ٠ کنایه از آفتاب ٠ آفتاب ٠ چراغ جهانتاب ٠ چراغ سپهر .