چتردار

لغت نامه دهخدا

چتردار. [ چ َ ] ( نف مرکب ) دارنده چتر. آن کس که چتر در دست دارد. || چترساز. ( آنندراج ). رجوع به چترساز شود. || کنایه از پادشاه. کنایه از صاحب لوا و چتر. آنکه علامت شاهی و بزرگی دارد. || کسی که چتر بر سرپادشاه نگه میداشته. چترکش. ( آنندراج ) :
گشت مهیا همه ترتیب بار
چتر گشاد از دو طرف چتردار.
باقرکاشی ( از آنندراج ).
رجوع به چترکش شود.

فرهنگ فارسی

دارند. چتر . آنکس که چتر در دست دارد . یا چتر ساز . یا کنایه از پادشاه .

فرهنگ عمید

۱. دارندۀ چتر.
۲. [قدیمی] کسی که چتر بر سر پادشاه نگه دارد.

پیشنهاد کاربران

بپرس