چبدر

لغت نامه دهخدا

چبدر. [ چ َ دَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان دره صیدی بخش اشترینان شهرستان بروجرد که در 28هزارگزی جنوب خاور اشترینان ، کنار راه مالرو خشک دره واقع شده. کوهستانی و سردسیر است و 213 تن سکنه دارد. آبش از قنات. محصولش غلات. شغل اهالی زراعت وراهش مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

پیشنهاد کاربران

چبدر cabdar: زیور دزد، نگین دزد، زینت سارق ( یعنی هر کس بتواند از آن جا دزدی کند، نگین دزدهاست ) .
چبد cabd ( سغدی ) چپو، دزدی، راهزنی، سرقت با پسوند زیور ساز اَر. مانند انگشتر ( زیور انگشت )

بپرس