چای خطائی. [ خ َ ]( اِ مرکب ) نباتی است ساقش زیاده بر دو ذرع و سرخ و برگش مایل به بنفشی گرم باعتدال و تر و ملین و منضج و مقوی هاضمه و ضماد شحیه او جهت اورام صلبه و تسکین درد بواسیر نافع و نطول او معرق و منوم و مضر معده بارد رطب و مصلحش بادیان خطائی و رازیانه است و ابن تلمیذ گوید که چای قرصی است که از چین می آورند و مسهل و دافع ضرر شراب است و از کتاب اخبارالصین ظاهر می گردد که نباتی است شبیه برطبه و خوشبو و با اندک تلخی ، که از جوشیدن تلخی او زایل می شود و طبیخ او مسکن التهاب و صاف کننده خون است. ( تحفه حکیم مؤمن ).
فرهنگ فارسی
نباتی است ساقش زیاده بر دو ذرع و سرخ و برگش مایل به بنفشی گرم باعتدال و تر و ملین و منضج و مقوی هاضمه و ضماد شحی. او جهت اروام صلبه و تسکین درد بواسیر نافع و نطول او معرق و منوم و مضر معده بار در طب و مصلحش بادیان خطائی و رازیانه است .
