چاگل. [ گ َ ] ( هندی ، اِ ) لفظ هندی است بمعنی ابریق. ( آنندراج ) : مهوشان چگل بفخر کشندچاگل من نیاید از عارم.ظهوری ( از آنندراج ).و رجوع به چاکل شود.
