چاکر پرور

لغت نامه دهخدا

چاکرپرور. [ ک َ / ک ِ پ َرْ وَ ] ( نف مرکب ) صاحب و خداوند. ( آنندراج ). ارباب. آقا. مخدوم. آنکه ملازمان و خدمتکاران خود را نیکو پرورد و در تأمین معاش و ترضیه خاطر آنان کوشد. چاکردار :
در هنرمندی و عقل او را تویی پروردگار
کس ندید و کس نبیند چون تو چاکرپروری.
امیرمعزی ( از آنندراج ).
و رجوع به چاکردار شود.

فرهنگ فارسی

صاحب و خداوند . ارباب . آقا . محذوم . آنکه ملازمان و خدمتگاران خود را نیکو پرورد و در تامین معاش و ترضی. خاطر آنان کوشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس