چاک دار


معنی انگلیسی:
cut

لغت نامه دهخدا

چاکدار. ( نف مرکب ) شکافته. دریده. پاره. عضوی یا جامه ای که شکافتگی و بریدگی داشته باشد. || ترکیده. کفیده.

فرهنگ فارسی

شکافته . دریده . پاره . عضوی یا جامه ایکه شکافتگی بریدگی داشته باشد . ترکیده . کفیده .

مترادف ها

laciniate (صفت)
شکافته، چاک دار، دندانه دار، حاشیه دار

cross-sectioned (صفت)
چاک دار

slotted (صفت)
چاک دار

slashed (صفت)
چاک دار

slivered (صفت)
چاک دار

پیشنهاد کاربران

بپرس