چاپک کارل

چاپِک، کارِل (۱۸۹۰ـ ۱۹۳۸)(Capek, Karel)
چاپِک، کارِل
نویسندۀ چک. در بیشتر آثارش با طنزی بدیع بی عدالتی اجتماعی را به تصویر می کشد. در نمایش نامۀ آر. یو. آر۱ (۱۹۲۱) که در فارسی تحت عنوان آدم های ماشینی ترجمه شده است (۱۳۵۰ش) روبوت ها، اصطلاحی که او وضع کرده است، علیه سازندگان خود عصیان می کنند. رمان جنگ با سمندرهای آبی۲ (۱۹۳۶) نیز در زمرۀ آثار کلاسیک ادبیات علمی تخیلی است. چاپک رمان نویس، نمایش نامه نویس، مقاله نویس، و داستان کوتاه نویس مشهوری است. نخستین داستان های کوتاهش، مانند اعماق تابناک۳ (۱۹۱۶) و باغ کراکونوس۴ (۱۹۱۸)، را با همکاری برادر نقاش و تصویرگرش، یوسف۵، نوشت. در آثاری چون رمان کارخانۀ مطلق سازی۶ (۱۹۲۲) و نمایش نامۀ آر. یو. آر، که «ناکجاآباد سیاه۷» نام گرفته اند، خطرهای پیشرفت فناوری را گوشزد می کند. پخته ترین اثرش رمان سه گانۀ هوردوبال۸ (۱۹۳۳)، شهاب۹ (۱۹۳۴)، و زندگی متوسط۱۰ (۱۹۳۴) دربارۀ سه وجه دانش است. قدرت و عظمت۱۱ (۱۹۳۷) و مادر۱۲ (۱۹۳۸) از آخرین نمایش نامه های اوست.R. U. RWar with the NewtsThe Luminous DepthsThe Garden of KrakonosJosefThe Absolute at Largeblack UtopiaHordubalMeteorAn Ordinary LifePower and GloryThe Mother