چاپک
لغت نامه دهخدا
چاپک. [ پ ُ ] ( اِخ )... حاجِب. یکی از غلامان سرای سلطان محمود غزنوی که پس از وی از سلطان مسعود منصب حاجبی یافت : چند تن از غلامان سرای امیر محمود چون تای اغلن و ارسلان و حاجب چاپک که پس از آن از امیر مسعود رضی اﷲ عنه حاجبی یافنتد. ( تاریخ بیهقی چ فیاض ص 122 ).
پیشنهاد کاربران
سیلی در زبان ملکی گالی بشکرد
سیلی، کشیده ، چَک در زبان ملکی گالی ( زبان بومیان رشته کوه مکران در جنوب شرق کشور )