چاپ سه بعدی

چاپ سه بعدی ( به انگلیسی: Three - Dimensional Printing: 3D Printing ) شامل مجموعه ای از فرآیندها است که مواد به صورت کنترل شده ای به یکدیگر پیوند داده می شود تا یک شی سه بعدی ساخته شود. معمولاً این کار به صورت لایه لایه انجام می شود. در تعریفی دیگر، چاپ سه بعدی هر فرایندی را گویند که در آن با قرارگیریِ پی درپیِ لایه هایی به روی یکدیگر، در یک سطح مقطع دوبعدی، اشیائی سه بعدی ساخته می شود. این فرایند نظیر همان رویدادی است که با پاششِ مرکب یا جوهر بر روی کاغذ در انواع دیگر چاپ سراغ داریم؛ با این تفاوت که در چاپ سه بعدی این اتفاق با تبلور، سفت شدن یا انقیاد یک مادهٔ مایع یا پودرمانند در هر نقطه از مقاطعِ عرضیِ آن جسمی که می خواهیم چاپش کنیم می افتد. وجود رایانه در چنین فرایندی یک ضرورت است، چراکه اساس آن بر «طراحی به کمک رایانه ( کَد ) » استوار است. [ ۱]
اولین فناوری چاپ سه بعدی در سال ۱۹۸۰ میلادی مشاهده شد. دکتر کودامای ژاپنی اولین بار این فناوری را به نام خود ثبت کرد. در آن زمان این فناوری نمونه سازی فوری خوانده می شد، این نام گذاری به این دلیل بود که این فناوری در واقع برای ساخت سریع و کم هزینهٔ نمونهٔ اولیه برای یک تولید انبوه طراحی شده بود.
سپس «چالز چاک هال» ( Chuck Hull ) در سال ۱۹۸۶ میلادی دستگاه استریولیتوگرافی را به نام خود ثبت کرد. البته هال دستگاه خود را در سال ۱۹۸۳ اختراع کرده بود ( هال بعدها گفت که اختراعش از تلاش برای حل یک مشکل شروع شد: اولین بار در سال 1983 ایدۀ چاپ قطعات سه بعدی به ذهن چاک هال خطور کرد، در شرکتی حوزه صنعت مبلمان کار میکرد که برای سخت کردن پوشش روی میزها از نور UV استفاده می کردند. او در طول کار مجبور بود نمونه های پلاستیکی را از طریق نوعی قالب گیری تولید کند که خودش آن را «فرایندی واقعاً خسته کننده» توصیف میکرد. او با در نظر گرفتن زمان و تلاش لازم برای این کار، به دنبال راهی بود که روند کاری خود را ساده تر و سریع تر کند ) منبع. چاک هال بعد از ثبت اختراع در حال تأسیس و جذب سرمایه گذار برای شرکت 3D Systems[ ۲] بود که در آن زمان به نام RP Systems شناخته می شد و هم اکنون نیز یکی از بزرگترین فعالان حوزهٔ چاپ سه بعدی است. در آنجا بود که اولین نمونهٔ این دستگاه را با نام SLA - 1 ساخت و در سال ۱۹۸۷ میلادی آن را معرفی کرد و در سال ۱۹۸۸ به اولین تست موفق دست پیدا کرد.