چاوزیسم ( در اسپانیایی چاویزمو یا Chavismo ) یک ایدئولوژی چپ گرایانه است که از ایده ها، سیاست ها و اعمال رئیس جمهور ونزوئلا، هوگو چاوز الهام گرفته شده است. عناصر این ایدئولوژی را سوسیالیسم دموکراتیک، ناسیونالیسم سوسیالیستی، بولیوارینیسم و وحدت گرایی در آمریکای لاتین، تشکیل می دهند. به هواداران هوگو چاوز و ایدئولوژی چاویزمو نیز «چاویستاس» گفته می شود.
... [مشاهده متن کامل]
به طور اساسی سیاست های «چاویسمو» شامل ملی سازی، گسترش رفاه اجتماعی و مخالفت با نئولیبرالیسم ( به ویژه سیاست های صندوق بین المللی پول و بانک جهانی ) می باشد. به گفتهٔ چاوز، سوسیالیسم ونزوئلا در عین پذیرش مالکیت خصوصی، به مالکیت اجتماعی نیز توجه دارد.
براساس تحلیل جان ماگدالنو ( دانشمند علوم سیاسی ) پس از مرگ هوگو چاوز و وخامت اوضاع اقتصادی در دوران حکومت داری نیکلاس مادورو، نسبت ونزوئلایی هایی که خود را حامی این ایدئولوژی می دانستند در بین اکتبر سال ۲۰۱۲ تا دسامبر ۲۰۱۴ از ۴۴ درصد به حدود ۲۲ درصد کاهش یافته است. همچنین طبق یکی از نظرسنجی های آکادمیک در سال ۲۰۱۴، حدود ۶۲ درصد از شهروندان ونزوئلایی حامی این ایدئولوژی بودند.
علیرغم ادعایی که چاویزمو در مورد سوسیالیسم دارد، مخالفان این ایدئولوژی معتقدند که این ایده یک سرمایه داری دولتی است. نوام چامسکی فیلسوف مطرح آمریکایی، در مصاحبه ای در سال ۲۰۱۷، پس از اینکه از وی پرسیده شد که آیا اقتصاد در حال شکست ونزوئلا را به عنوان اعتراف به اینکه «سوسیالیسم زندگی مردم را ویران کرد» می داند، گفت:
من هرگز حکومتِ سرمایه داری دولتیِ چاوز را «سوسیالیستی» توصیف نکردم و به چنین پوچی حتی اشاره ای هم نکرده ام. این ایده کاملاً از سوسیالیسم دور بود. یک سرمایه داری خصوصی باقی مانده است. سرمایه داران در آنجا آزاد هستند تا از هر راهی که می توانند به اقتصاد آنجا ضربه بزنن مانند صادرات کلان سرمایه.
منتقدان همچنین اغلب به بخش خصوصی بزرگ ونزوئلا نیز توجه کرده اند. در سال ۲۰۰۹ چیزی در حدود ۷۰ درصد از تولید ناخالص داخلی ونزوئلا به بخش خصوصی اختصاص داشته است.
... [مشاهده متن کامل]
به طور اساسی سیاست های «چاویسمو» شامل ملی سازی، گسترش رفاه اجتماعی و مخالفت با نئولیبرالیسم ( به ویژه سیاست های صندوق بین المللی پول و بانک جهانی ) می باشد. به گفتهٔ چاوز، سوسیالیسم ونزوئلا در عین پذیرش مالکیت خصوصی، به مالکیت اجتماعی نیز توجه دارد.
براساس تحلیل جان ماگدالنو ( دانشمند علوم سیاسی ) پس از مرگ هوگو چاوز و وخامت اوضاع اقتصادی در دوران حکومت داری نیکلاس مادورو، نسبت ونزوئلایی هایی که خود را حامی این ایدئولوژی می دانستند در بین اکتبر سال ۲۰۱۲ تا دسامبر ۲۰۱۴ از ۴۴ درصد به حدود ۲۲ درصد کاهش یافته است. همچنین طبق یکی از نظرسنجی های آکادمیک در سال ۲۰۱۴، حدود ۶۲ درصد از شهروندان ونزوئلایی حامی این ایدئولوژی بودند.
علیرغم ادعایی که چاویزمو در مورد سوسیالیسم دارد، مخالفان این ایدئولوژی معتقدند که این ایده یک سرمایه داری دولتی است. نوام چامسکی فیلسوف مطرح آمریکایی، در مصاحبه ای در سال ۲۰۱۷، پس از اینکه از وی پرسیده شد که آیا اقتصاد در حال شکست ونزوئلا را به عنوان اعتراف به اینکه «سوسیالیسم زندگی مردم را ویران کرد» می داند، گفت:
من هرگز حکومتِ سرمایه داری دولتیِ چاوز را «سوسیالیستی» توصیف نکردم و به چنین پوچی حتی اشاره ای هم نکرده ام. این ایده کاملاً از سوسیالیسم دور بود. یک سرمایه داری خصوصی باقی مانده است. سرمایه داران در آنجا آزاد هستند تا از هر راهی که می توانند به اقتصاد آنجا ضربه بزنن مانند صادرات کلان سرمایه.
منتقدان همچنین اغلب به بخش خصوصی بزرگ ونزوئلا نیز توجه کرده اند. در سال ۲۰۰۹ چیزی در حدود ۷۰ درصد از تولید ناخالص داخلی ونزوئلا به بخش خصوصی اختصاص داشته است.
