چاورچین

لغت نامه دهخدا

چاورچین. [ وِ ] ( اِخ ) دهی از دهستان آختاچی بوکان بخش بوکان شهرستان مهاباد که در 12 هزارو پانصدگزی شمال باختر بوکان و 11 هزار و پانصدگزی باختر شوسه بوکان به میاندواب واقع شده ، جلگه ای معتدل و مالاریائی است و 216 تن سکنه کرد دارد. آبش از سیمین رود و محصولش غلات و توتون و حبوبات است. شغل اهالی زراعت و گله داری میباشد. صنایع دستی جاجیم بافی وراهش مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس