چاو چاو

لغت نامه دهخدا

چاو چاو. ( اِ صوت مرکب ) بانگ گنجشک را گویند، وقتی که جانوری قصد گرفتن او کرده باشد یا کسی دست به آشیان او کند که بچه او را برآورد. ( برهان ). آواز گنجشک باشد در زمانی که جانور شکاری قصد او کند یا وقتی که بچه او را از خانه او بردارند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( جهانگیری ). بانگ گنجشک و دیگر مرغان خصوصاً وقتی که جانوری قصد گرفتن او کند و یا کسی جهت گرفتن بچه وی دست در آشیان آن نماید. ( ناظم الاطباء ). صدای گنجشک و دیگر پرندگان کوچک در موقعترس یا هنگام اضطراب. جیرجیر. جیک جیک :
بی خانمان و بی زن و فرزند دشمنت
گنجشک وار دارد پیوسته چاوچاو.
شمس فخری ( از انجمن آرا ).
|| صدا. ( برهان ). || شور و غوغا. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- ناله و زاری . ۲- سر و صدای پرنده ای کوچک مانند گنجشک هنگامی که پرند. دیگر به او حمله کند یا کسی بلان. او تجاوز نماید تا بچه اش با بگیرد .

فرهنگ معین

(اِصت . ) ۱ - ناله و زاری . ۲ - سر و صدای پرنده ای کوچک مانند گنجشک هنگامی که پرندة دیگر به او حمله کند یا کسی به لانة او تجاوز نماید تا بچه اش را بگیرد.

پیشنهاد کاربران

Ciao به معنی زیبا به زبان ایتالیایی
اگر آهنگ بلا چاو را شنیده باشید ( خداحافظ زیبا )
چاو چاو هم به معنی زیبا زیبا میشه ( :
در لغت فرس مظهر استرآبادی ذیل چاوچاو آمده: گنجشکی را گویند که از اشکره بترسد که تا کسی بچۀ او را برخواهد گرفت، او از هر طرفی می‏پرد و فریاد می‏کند. ( میرمحمدصادق حسینی استرآبادی متخلص به مظهر. لغت فرس. 1241ق. نسخه خطی کتابخانه مجلس شورا )

بپرس