چاو

مترادف چاو: ناله، زاری، بانگ، صدا
معنی انگلیسی:
chow

لغت نامه دهخدا

چاو. ( چینی ، اِ ) نوعی اسکناس. اسکناس گونه ای از چرم که نخستین بار در کشور چین معمول گردید. شهروا. پول کاغذی. لغتی است ختایی و آن کاغذ پاره ای بود مربع و طولانی که یکی از پادشاهان چنگیزی نام خود را بر آن نقش کرده بود و رایج گردانیده ، چون مردم آذربایجان و اهل تبریز قبول نکردند و عزالدین مظفر که باعث و بانی چاو بود بقتل آمد، رسم چاو برطرف شد. ( برهان ). بزبان چیناوی کاغذی بود، از طرف پادشاه هر دو روی آن عباراتی چند نوشته و در بازار چون زر رایج بود و خرج میشد. ( فرهنگ وصاف از آنندراج ). کاغذپاره ای بود که وقتی گیخاتوخان مغول در ایران میخواسته آن را رایج کند و نشده. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). قطعه کاغذ دولتی که گیخاتوخان مغول میخواست بعوض پول آن را رایج کند و مردم آذربایجان و اهالی تبریز قبول نکردند و عزالدین مظفر بهمین جهت بقتل رسید. ( ناظم الاطباء ). اسکناسی بوده که گیخاتوخان مغول می خواست در ایران جاری کند، پیش نرفت. ( فرهنگ نظام ). کاغذپاره ای مستطیل مربع که هردو طرف کلمه شهادتین و چند کلمه بخط ختا مرقوم بود و در میان آن دایره کشیده و از نیم درم تا ده درم بنا بر اختلاف چاورقم زده و گیخاتوخان در ممالک ایران روان گردانید، چون دانستند که موجب خرابی رعایا و فقدان حاصل و رفعآمدوشد کاروان است حکم به ابطال فرمود :
چاو تا در جهان روان باشد
رونق ملک جاودان باشد.
( از انجمن آرا ).
روان شد چو زر موکب شیخ عهد
رهی ، ناروان ماند مانند چاو.
ابن یمین ( از انجمن آرا ).
... و در آن ملک [ ختا و چین ]کاغذ زیاده از همه ولایات خرج میشود چه بسبب تنکی کاغذ کتابت بر یک روی کاغذ میکنند و در دیگر ولایات بر دو روی ، و دیگر آنکه اکثر آلات و اقمشه در کاغذ پیچندو دیگر آنکه اکثر معاملات ایشان به «چاو» است که چون همواره چاو دست بدست میرود کهنه میگردد و آن کهنه را هر کس که بدیوان برد عوض آن نو به وی دهند و هیچ موقوف نمی دارند و کهن را میسوزند و بجهت آن یک خرج باضعاف کتابت صرف میشود. ( فلاحتنامه غازانی ). و رجوع شود به حبیب السیر ج 3 صص 136 - 137 و تاریخ وصاف ص 273 و تاریخ مغول عباس اقبال صص 249 - 250. و اکنون چاو و چاپ بر صفت طبع و باسمه خط اطلاق میشود بر خلاف آن چاو، این چاو روان و دایر است. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). لفظ مذکور چینی است بمعنی چاپ بلکه لفظ چاپ مبدل آن است چون اسکناس مذکور چاپی بوده و آن وقت در چین صنعت چاپ بوده. ( فرهنگ نظام ). رجوع به چاپ در همین لغت نامه شود. و رجوع به اسکناس شود.بیشتر بخوانید ...

فرهنگ فارسی

( اسم ) پول کاغذی که بتقلید چین در زمان سلطنت گیخاتوخان پادشاه مغول ایران در سال ۶٠۳ ه . ق . مدتی اندک معمول گردید و چون مورد قبول مردم واقع نشد از بین رفت .

فرهنگ معین

[ چینی . ] (اِ. ) پول کاغذی که در زمان سلطنت گیخاتوخان پادشاه مغولی ایران در سال ۶۹۳ ه .ق . معمول گردید.

فرهنگ عمید

در دورۀ مغول، پول کاغذی، اسکناس.
= چاویدن
* چاوچاو: (اسم صوت ) [قدیمی] سروصدای پرنده به هنگام خطر.

گویش مازنی

/chaav/ سرد

پیشنهاد کاربران

واژه چاو
منابع ها.
در کتاب لغت نامه دهخدا چینی هست
( historical ) A paper money used in medieval China and briefly introduced by the Mongols to Iran in 1294; the first paper currency in the Islamic world, it proved an economic failure.
... [مشاهده متن کامل]

واژه چاو در منابع های ترکی هست
K�l�kian, Diran ( 1911 ) “چاو”, in Dictionnaire turc - fran�ais‎, Constantinople: Mihran, page 465
https://menadoc. bibliothek. uni - halle. de/ssg/content/pageview/821268
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Redhouse, James W. ( 1890 ) “چاو”, in A Turkish and English Lexicon‎, Constantinople: A. H. Boyajian, page 711
https://books. google. com/books?id=w_FAAQAAMAAJ&pg=PA711#v=onepage&q&f=false

چاو=chaw
درزبان لکی به معنای خبر و خبردادن و بازگویی جریاناتی است که وجوددارند . می باشد
چاو=درزبان کردی هم به معنای چشم می باشد .
چاو یاچاوان
به معنی چشم می باشد در فرهنگ لغت کردی
و در گویش کوردی تمامی مناطق کرد نشین ایران و خارج از ایران
چاو ( پول ) . چاو، نام پول کاغذی است که در دوره ایلخان گیخاتوخان و به تقلید از حکومت قوبیلای قاآن در چین، در ایران نیز رواج یافت. در واقع این نخستین بار در تاریخ فلات ایران بود که پول کاغذی در آن منتشر شد. در نتیجه شهر تبریز که نخستین چاوخانه در آن راه اندازی شد، اولین شهر در این منطقه از جهان است که در آن اقدام به چاپ پول شده است.
... [مشاهده متن کامل]

مغولها، پس از تسلط خود بر سرزمینهای مغلوب، سکه های نقره رواج دادند. با آنکه در زمان مغول سکه نقره در ایران رایج بود، صرافان به علت تنزل ارزش پول و جلوگیری از تقلباتی که در دینار بود، از �تومان� به عنوان واحد پول استفاده می کردند که ارزش آن معادل ۱۰ هزار دینار بود. �تومان� پول محاسباتی محسوب می شد و به صورت فیزیکی وجود نداشت. مأموران دولت نیز برای جلوگیری از تنزل درآمد خزانه مالیاتها را به تومان وصول می کردند.

چاو
به زبان لری یعنی شایعه پراکنی یا آبرو ریزی
بلوچی=چَم=چشم
در کردی چاو
و در لکی چَم
تلفظ میشن و هردو به معنی چشم است.
در لکی کلمه چَم به دو معنی چشمه و چشم است.
بستگی به جمله قبل یا بعد دارد
در لری لرستان و شمال خوزستان، به معنای شایعه و خبر نادرست ( مترادف چو در فارسی معیار ) و نیز به معنای صدا کاربرد دارد.
همچنین �چاو� در ترکیب با واژه ی مترادفش �راو�، واژه ی �چاوراو� را می سازد که به معنای گفت وگو و حرف زدن است.
چاو :چشم ( chaw )
به سه ر چاو:به روی چشم
چاوان :چشم ها

هو
واحد پول عصر ایلخانی.
[کوردی] به معنی چشم
در زبان کردی یعنی چشم
بان چاو یعنی به چشم، به روی چشم
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٢)

بپرس