چاهچه. [ چ َ / چ ِ ] ( اِ مصغر ) چاهک. چاه خُرد. چاه کوچک. چاه نزدیک تک. گودالی کم عمق ، چاچه. آبشی. چاهی که در صحن سرای کنند رفع حوائج کودکان و گرد آمدن فاضلاب را. رجوع به آبشی در همین لغت نامه شود. - چاهچه قفا ؛ گوی که در پشت گردن بدرازا هست.
فرهنگ فارسی
چاهک . چاه خرد . چاه کوچک . چاه نزدیک تک . گودالی کم عمق . چاچه . آبشی . جاهی که در صحن سرای کنند رفع حوائج کودکان و گرد آمدن فاضل آبرا .
