چاه گرگی

لغت نامه دهخدا

چاه گرگی. [ گ ُ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان طیبی سر حدی بخش کهکیلویه شهرستان بهبهان که در یازده هزارگزی جنوب خاوری قلعه رئیسی واقعشده. کوهستانی ، سردسیر و مالاریائی است و صد تن سکنه دارد. آبش از چشمه ، محصولش غلات ، پشم و لبنیات ، شغل اهالی زراعت و حشم داری ، صنایع دستی بافتن قالی ، قالیچه و پارچه و راهش مالرو است. ساکنین این ده از طایفه طیبی میباشند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس