چاه چراغ

لغت نامه دهخدا

چاه چراغ. [ چ ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان سراب دره بخش چگنی شهرستان خرم آباد که در5 هزارگزی خاور سراب دره و 2 هزارگزی شمال راه شوسه خرم آباد به کوهدشت واقع شده ، جلگه ، معتدل و مالاریائی است و 72 تن سکنه لر و فارس دارد. آبش از چشمه ها،محصولش غلات ، حبوبات و لبنیات ، شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان بافتن سیاه چادر است. راهش اتومبیل رو است و ساکنین ده از طایفه بهرامی بوده عموماً چادرنشین اند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

فرهنگ فارسی

پیشنهاد کاربران

بپرس