چاه شماره یک نام نخستین چاه نفت خاورمیانه است که در شهر مسجدسلیمان در استان خوزستان قرار دارد. این چاه در منطقه ای بنام درهٔ خرسون ( میدان نفتون ) مستقر می باشد، که عملیات حفاری آن در سال ۱۲۸۶ ه. ش توسط کنسرسیوم دارسی آغاز شد و در تاریخ ۵ خرداد ۱۲۸۷ ه. ش به مخزن نفتی رسید. چاه شماره یک در حدود ۳۶۰ متر عمق دارد، که از آن روزانه ۳۶ هزار لیتر ( معادل ۲۲۸ بشکه در روز ) نفت خام سبک تولید می شد. نیروی محرکه ماشین آلات مربوط به دکل حفاری چاه شماره یک از توربین بخار تأمین می شد. این چاه هم اکنون در مرکز شهر مسجدسلیمان، در مجاورت منطقهٔ نمره یک، به صورت موزهٔ تحت نظارت شرکت ملی نفت ایران قرار دارد.
... [مشاهده متن کامل]
ویلیام ناکس دارسی ( ۱۸۴۹–۱۹۱۷ ) از نخستین بنیان گذاران صنعت نفت در ایران و خاورمیانه بود، که در سال ۱۹۰۰ توافق نامه ای با هنری دراموند ولف و آنتوان کتابچی خان برای اکتشاف نفت در ایران امضا نمود. مذاکره آن ها با مظفرالدین شاه قاجار، در سال ۱۹۰۱ شروع شد و در ابتدا مبلغ ۲۰ هزار پوند برای اکتشاف، در یک میلیون و ۲۰۰ هزار کیلومتر مربع پیشنهاد شد، که در صورت کشف نفت، این امتیاز برای مدت ۶۰ سال از شاه قاجار گرفته شود. در مقابل، دولت ایران ۱۶٪ از سود سالانه این شرکت را به خود اختصاص می داد.
تیم زمین شناسی و حفاری دارسی، تحت سرپرستی جرج رینولدز، به ایران ارسال گردید و بلافاصله عملیات اکتشاف نفت آغاز شد. تا سال ۱۹۰۳ دارسی در حدود ۵۰۰ هزار پوند هزینه کرده بود، کار حفاری و اکتشافات نیز نتیجه ای در بر نداشت و اندکی بعد با اتمام منابع مالی متعلق به دارسی، عملیات حفاری نیز متوقف گردید. سپس دارسی مجبور شد، برای بدست آوردن ۱۰۰ هزار پوند دیگر، شرکت نفت برمه که شرکتی بریتانیایی بود را در سهام سندیکا، شریک نماید.
با شروع مجدد عملیات حفاری در مناطق جنوبی ایران، حفاری چاه اکتشافی دیگر، در منطقه ای بنام شاردین ادامه پیدا کرد. در سال ۱۹۰۷ همزمان نقطه دوم انتخاب گردید و حفاری آن در منطقه ای بنام نفتون در محدوده کنونی شهر مسجدسلیمان شروع شد. در سال ۱۹۰۸ چاه سوم نیز باز هم در حوالی مسجدسلیمان، محل یابی و حفاری آن آغاز گردید. حفاری ها در ماه آوریل بدون هیچ موفقیتی ادامه داشت و سرمایه نهایی کنسرسیوم، در حال اتمام بود. در تاریخ ۲۶ مه ۱۹۰۸ و در عمق ۳۶۷ متری زمین، مته حفاری آخرین لایه را شکافت و با اصابت چاه به مخزن، نفت خام با فشار زیاد فوران کرد.
... [مشاهده متن کامل]
ویلیام ناکس دارسی ( ۱۸۴۹–۱۹۱۷ ) از نخستین بنیان گذاران صنعت نفت در ایران و خاورمیانه بود، که در سال ۱۹۰۰ توافق نامه ای با هنری دراموند ولف و آنتوان کتابچی خان برای اکتشاف نفت در ایران امضا نمود. مذاکره آن ها با مظفرالدین شاه قاجار، در سال ۱۹۰۱ شروع شد و در ابتدا مبلغ ۲۰ هزار پوند برای اکتشاف، در یک میلیون و ۲۰۰ هزار کیلومتر مربع پیشنهاد شد، که در صورت کشف نفت، این امتیاز برای مدت ۶۰ سال از شاه قاجار گرفته شود. در مقابل، دولت ایران ۱۶٪ از سود سالانه این شرکت را به خود اختصاص می داد.
تیم زمین شناسی و حفاری دارسی، تحت سرپرستی جرج رینولدز، به ایران ارسال گردید و بلافاصله عملیات اکتشاف نفت آغاز شد. تا سال ۱۹۰۳ دارسی در حدود ۵۰۰ هزار پوند هزینه کرده بود، کار حفاری و اکتشافات نیز نتیجه ای در بر نداشت و اندکی بعد با اتمام منابع مالی متعلق به دارسی، عملیات حفاری نیز متوقف گردید. سپس دارسی مجبور شد، برای بدست آوردن ۱۰۰ هزار پوند دیگر، شرکت نفت برمه که شرکتی بریتانیایی بود را در سهام سندیکا، شریک نماید.
با شروع مجدد عملیات حفاری در مناطق جنوبی ایران، حفاری چاه اکتشافی دیگر، در منطقه ای بنام شاردین ادامه پیدا کرد. در سال ۱۹۰۷ همزمان نقطه دوم انتخاب گردید و حفاری آن در منطقه ای بنام نفتون در محدوده کنونی شهر مسجدسلیمان شروع شد. در سال ۱۹۰۸ چاه سوم نیز باز هم در حوالی مسجدسلیمان، محل یابی و حفاری آن آغاز گردید. حفاری ها در ماه آوریل بدون هیچ موفقیتی ادامه داشت و سرمایه نهایی کنسرسیوم، در حال اتمام بود. در تاریخ ۲۶ مه ۱۹۰۸ و در عمق ۳۶۷ متری زمین، مته حفاری آخرین لایه را شکافت و با اصابت چاه به مخزن، نفت خام با فشار زیاد فوران کرد.
