چاه سیماب

لغت نامه دهخدا

چاه سیماب. [ هَِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از چاهی که از آنجا سیماب ( جیوه ، زیبق ) برمی آید. ( از آنندراج ) :
شهسواری از بر ما گشت عنان گردان که شد
چاه سیماب ، آستین از اشک بی آرام ما.
فطرت ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

کنایه از چاهی که از آنجا سیماب بر میاید .

پیشنهاد کاربران

بپرس