چاه ستاره جو. [ هَِ س ِ رَ /رِ ] ( اِ مرکب ) نوعی از رصد است که به عمق شصت گز چاهی کاوند و بالای آن بامی برآرند شصت گز بلند و آن را مشبک ساخته نشینند و کیفیت نجوم و افلاک دریابند. ( آنندراج ) ( غیاث ). و این مرادف چاه زیچ باشد. ( آنندراج ) : جدولش رصدبانان را از چاه ستاره جوی بی نیاز ساخته. طغرا ( آنندراج ). رجوع به چاه زیچ شود.
فرهنگ فارسی
نوعی از رصد است که بعمق شصت گز چاهی کاوند و بالای آن بامی بر آرند شصت گز بلند و آنرا مشبک ساخته نشینند و کیفیت نجوم و افلاک دریابند .
