چاه ذقن

لغت نامه دهخدا

چاه ذقن. [ هَِ ذَ ق َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چاه زنخ و چاه زنخدان و چاه غبغب. ( آنندراج ). چاه زنخ و چاه زنخدان. ( فرهنگ نظام ). کنایه از گوی خرد که در زنخدان و غبغب خوبان میباشد.( آنندراج ). مجازاً گود کوچکی که در چانه کسی باشد.( فرهنگ نظام ). رجوع به چاه زنخ و چاه زنخدان شود.

فرهنگ فارسی

چاه زنخ و چاه زنخدان و چاه غبغب . چاه زنخ و چاه زنخدان .

پیشنهاد کاربران

در چاه ذقن چو حافظ ای جان
حسن تو دو صد غلام دارد

بپرس