چاه بار

لغت نامه دهخدا

چاه بار. ( اِخ ) مؤلف مرآت البلدان نویسد: «چند آبادی است بناحیه ای از توابع بلوچستان ». ( از مرآت البلدان ج 4 ص 132 ).

چاه بار. ( اِخ ) دهی است جزء دهستان رزقچای بخش پوبران شهرستان ساوه ، در 12 هزارگزی باختر نوبران و 3 هزارگزی راه عمومی. کوهستانی و سردسیر است و 238 تن سکنه دارد. محصولش غلات ، بادام و انگور، شغل اهالی زراعت ، گله داری و بافتن قالیچه و جاجیم و راهش مالرو است و از طریق راه شوسه همدان به نوبران ماشین میتوان برد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).

فرهنگ فارسی

پیشنهاد کاربران

بپرس