چانگ ای یا چانگ - او ( به چینی: 嫦娥 ) در اساطیر چین ایزدبانوی ماه، دختر ایزد آب ها و همسر تیرانداز آسمانی یی است. در زبان چینی، «چانگ» به معنی زن نامیرا و «ای» به معنی شریک است.
در یکی از داستان ها، «یی» ایزد نجومی، در ازای دو اکسیر حیات برای استفاده خود و همسرش، قبول کرد کاخی تابستانی برای شی وانگ مو بسازد. چانگ ای به زمین تبعید شد، آنگاه هر دو اکسیر حیات را به او بخشیدند، آن هم به مقداری که برای دو تن بسنده بود، اما باعث شد که اگر آن ها آن را بنوشند، فقط یک تن به آسمان ها خواهد رفت. زمانی که یی از خانه دور بود، چانگ ای از فرط خستگی همهٔ آن را سر کشید و فوراً به ماه صعود کرد. ناگهان یی بازگشت و دید همسرش به ماه صعود کرده است. او سعی کرد چانگ ای را بگیرد، اما دیگر از دسترس خارج شده بود. [ ۱] هرچند جاودانگی چانگ ای تضمین شده بود، اما در نهایت به وزغی تبدیل شد همراه یک خرگوش صحرایی که در هاون می کوبید و پیرمردی که درخت دارچین را تکه تکه می کرد. تصاویری که بی شک ملهم از الگوهای دهانهٔ آتشفشان بر سطح ماه است و بی شباهت به «انسان در ماه» غربی ها نیست. [ ۲]
در روایت دیگری، پس از اینکه «یی» نه تن از ایزدان خورشید را از درخت فو سانگ فرو افکند و تمام مردم روی زمین نجات پیدا کردند، او بیشتر و بیشتر به شهرت رسید و افراد بیشتری خواستار شاگردی او شدند. یی بسیاری از آن ها را به شاگردی پذیرفت. اما همه شاگردان یی دارای شخصیتی خوب نبودند. فنگ منگ، یکی از شاگردانش، قصد تصاحب اکسیر حیات او را داشت. در یکی از روزها، یی همراه با شاگردانش به شکار رفت، اما فنگ منگ وانمود کرد بیمار شده و در خانه ماند. وقتی مطمئن شد یی به اندازه کافی از خانه اش دور شده است، به خانه او رفت و چانگ ای را مجبور کرد اکسیر حیات را به او بخشد. چانگ ای که می دانست از پس فنگ منگ بر نخواهد آمد، بلافاصله تمام آن را نوشید. اکسیر او را جاودانه ساخت و هر لحظه به بالا و بالاتر پرواز نمود تا اینکه در ماه توقف کرد. از این رو مردم اغلب برای سلامتی و رسیدن به ثروت، چانگ ای را دعا می کردند. چانگ ای را معمولاً در طی جشنواره نیمه فصل پاییز ( شب ماه کامل در هشتمین ماه قمری چینی ) پرستش می کردند و مقدار زیادی مواد غذایی به او پیشکش می نمودند. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر یکی از داستان ها، «یی» ایزد نجومی، در ازای دو اکسیر حیات برای استفاده خود و همسرش، قبول کرد کاخی تابستانی برای شی وانگ مو بسازد. چانگ ای به زمین تبعید شد، آنگاه هر دو اکسیر حیات را به او بخشیدند، آن هم به مقداری که برای دو تن بسنده بود، اما باعث شد که اگر آن ها آن را بنوشند، فقط یک تن به آسمان ها خواهد رفت. زمانی که یی از خانه دور بود، چانگ ای از فرط خستگی همهٔ آن را سر کشید و فوراً به ماه صعود کرد. ناگهان یی بازگشت و دید همسرش به ماه صعود کرده است. او سعی کرد چانگ ای را بگیرد، اما دیگر از دسترس خارج شده بود. [ ۱] هرچند جاودانگی چانگ ای تضمین شده بود، اما در نهایت به وزغی تبدیل شد همراه یک خرگوش صحرایی که در هاون می کوبید و پیرمردی که درخت دارچین را تکه تکه می کرد. تصاویری که بی شک ملهم از الگوهای دهانهٔ آتشفشان بر سطح ماه است و بی شباهت به «انسان در ماه» غربی ها نیست. [ ۲]
در روایت دیگری، پس از اینکه «یی» نه تن از ایزدان خورشید را از درخت فو سانگ فرو افکند و تمام مردم روی زمین نجات پیدا کردند، او بیشتر و بیشتر به شهرت رسید و افراد بیشتری خواستار شاگردی او شدند. یی بسیاری از آن ها را به شاگردی پذیرفت. اما همه شاگردان یی دارای شخصیتی خوب نبودند. فنگ منگ، یکی از شاگردانش، قصد تصاحب اکسیر حیات او را داشت. در یکی از روزها، یی همراه با شاگردانش به شکار رفت، اما فنگ منگ وانمود کرد بیمار شده و در خانه ماند. وقتی مطمئن شد یی به اندازه کافی از خانه اش دور شده است، به خانه او رفت و چانگ ای را مجبور کرد اکسیر حیات را به او بخشد. چانگ ای که می دانست از پس فنگ منگ بر نخواهد آمد، بلافاصله تمام آن را نوشید. اکسیر او را جاودانه ساخت و هر لحظه به بالا و بالاتر پرواز نمود تا اینکه در ماه توقف کرد. از این رو مردم اغلب برای سلامتی و رسیدن به ثروت، چانگ ای را دعا می کردند. چانگ ای را معمولاً در طی جشنواره نیمه فصل پاییز ( شب ماه کامل در هشتمین ماه قمری چینی ) پرستش می کردند و مقدار زیادی مواد غذایی به او پیشکش می نمودند. [ ۳]
wiki: چانگ ای