چانچو

/CAnCu/

لغت نامه دهخدا

چانچو. ( اِ مرکب ) قطعه چوب مقعر شکافدار که مخصوص بدوش بردن دو سطل آب است. قطعه چوب خمیده ای که بر شانه می نهند و از هر سر آن سطل آبی می آویزند و بدان وسیله دو سطل پر آب را از محلی به محلی میبرند . کُندَز در لهجه اهالی جنوب ایران .

فرهنگ فارسی

قطع. چوب مقعر شکافدار که مخصوص بدوش بردن دو سطل آبست .

فرهنگ عمید

چوب بلندی که با آن دو سطل آب را حمل کنند، چوبی بلندی که روی شانه می گذارند و بر هر سر آن یک سطل آب آویزان می کنند.

پیشنهاد کاربران

بپرس