چام چام

لغت نامه دهخدا

چام چام. ( اِ مرکب ) دره یاکوهی که خم درخم بود گویند چام چام و چم چم. ( فرهنگ اسدی ). دره های کوه. || راه های پرپیچ و خم و تاب. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) :
گفتا مرا چه چاره که آرام هیچ نیست
گفتم که زود خیز و همی گرد چام چام.
منجیک ( از فرهنگ اسدی ).
|| ظاهراً چمان چمان. آرام آرام. آهسته آهسته و خرامان خرامان معنی میدهد و ممکن است در شعر منجیک که در بالا نقل شد همین معنی منظور شاعر بوده است.

فرهنگ فارسی

( اسم ) پر پیچ و خم ( دره راه ) .
دره یا وهی که خم در خم بود گویند چام چام و چم چم . دره های کوه . یا ظاهرا چمان چمان آرام آرام آهسته آهسته و خرامان خرامان معنی میدهد

فرهنگ معین

(اِمر. ) پرپیچ و خم .

پیشنهاد کاربران

بپرس