چالیش

لغت نامه دهخدا

چالیش. ( اِمص ) مزیدٌفیه لفظِ چالش. ( فرهنگ نظام ). رفتاری باشد از روی تکبر و ناز. ( برهان ) ( آنندراج ). خرامیدن. ( غیاث ). رفتار از روی عجب و ناز. ( ناظم الاطباء ). ناز و نخوت. تکبر و غرور :
این نظر با آن نظر چالیش کرد
ناگهانی از خرد خالیش کرد.
مولوی.
|| چالش. سعی و کوشش در جنگ. جنگ و جدال. رزم و پیکار :
روز و شب در جنگ و اندر کشمکش
کرده چالیش اولش با آخرش.
مولوی.
چون خیالی در دل شه یا سپاه
کرد در چالیش ایشان را تباه.
مولوی.
گر نبودی نفس و شیطان و هوا
گر نبودی زخم و چالیش و وغا.
مولوی.
جوشن و خود است مر چالیش را
وین حریر و برد، مر تعریش را.
مولوی.
و رجوع به چالش شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- رفتن با ناز و خرام رفتار از روی کبر و غرور. ۲- جولان .
رفتاری باشد از روی تکبر و ناز . خرامیدن . رفتاری از روی عجب و ناز .

فرهنگ عمید

= چالش: این نظر با آن نظر چالیش کرد / ناگهانی از خرد خالیش کرد (مولوی: ۴۴۶ ).

دانشنامه عمومی

چالیش ( به ازبکی: Cholish ) یک منطقهٔ مسکونی در ازبکستان است که در شهرستان اورگنج واقع شده است. [ ۱] چالیش ۵٬۶۰۰ نفر جمعیت دارد.
عکس چالیش
wiki: چالیش
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

در ترکی هم به معنای تلاش کن است و هم به صورت مصدر ( تلاش کردن ) می باشد

بپرس