چاقچور

چاقْچور
(یا: چاخچور؛ چاقشور) شلوار زنان ایرانی در دورۀ ناصرالدین شاه قاجار. شلوار یا دو لنگه، شلوار بسیار گشاد و بلند آستردار و دَم پا تنگ، به همراه جورابی متصل به آن بود که انگشتان پا را می پوشاند. وسط دو لنگۀ آن به طور مثلثی باز بود و با لیفه و بندی بلند در زیر شکم بسته می شد. گاه چاقچور را از دو لنگۀ جدا از هم می دوختند و حکم ساق پیچ داشت و آن را بالای زانو با دو بند محکم می کردند. نوع اخیر آن، همان چکمه های پارچه ای (چاقچور) بلند تا بالای زانوست که در دورۀ افشاریه و زندیه رواج داشت. چاقچور را روی شلیته و تنبان می پوشیدند و به سبب گشادی و چین داربودن آن، همۀ تنبان یا شلیته در آن جای می گرفت. چاقچورها به رنگ های بنفش، آبی، قرمز و چاقچور زنان سید سبز بود، اما چاقچور سیاه مجلل تر بود و از پارچه های ابریشمی و پنبه ای دوخته می شد.